( فروردین ۱۳۷۹)، یادآوری این نکته که عنایت متون دینی به مباحث اجتماعی و تأکید قرآن کریم بر قیام به قسط در جامعه در کنار مباحث الهیّات و اخلاق و آداب فردی می باشد. درحقیقت پاسخ به روشنفکرانی است که دین را از سیاست جدا می دانند و نیز کسانی که اجرای حدود و تشکیل حکومت را در زمان غیبت مشروع نمی دانند .